2016(e)ko martxoaren 10(a), osteguna

Krisi aktiboa

Mikel Irizar Intxausti.





















Aspaldi gabiltza euskalgintzan egungo egoerarentzat izen argi baten bila. Erabili ditugu apalaldia, bidegurutzea, ziklo amaiera, ziurgabetasuna… Hitz egin dugu elefanteaz eta paradigmaz. Esan dugu prozesuak goia jo duela, golde aroan gaudela, berrikusi eta berrikasi beharrean….

Iñaki Marko soziolinguistika zorrotzaren lan dokumentu batean aurkitu dut ondoko puska:

Egun, euskalgintzaren eta euskara biziberritzearen jardunean krisi aktiboa dei genezakeen unea bizitzen ari gara. Eragileen artean berritu beharraren diskurtsoa zabaltzen ari da indarrez, ziklo bat amaitu eta berriari ekitearen beharraz hitz egiten da. Norabide horretan, iniziatiba ugari agertzen ari da, eragileen ekimenetan, gizarte erakundeetan, maila instituzionalean edota, neurri batean, arlo politikoan”.


Eta asko gustatu zait krisi aktiboa kontzeptua, primeran uztartzen dituelako egoeraren larria (krisian gaude) eta jarreraren norabidea (lanean ari gara krisitik irteteko)

Nik behintzat, eta Iñakik baimena ematen badit, izen hori erabiliko dut aurrerantzean.


(MIKEL IRIZAR INTXAUSTI Hizkuntza Berdintasunerako zuzendaria da Gipuzkoako Foru Aldundian).
  • Estreinakoz Piperrautsa blogean argitaratua 2016-03-04an. 

iruzkinik ez: